Versnick is begaan met de stijgende kinderarmoede in ons land. Ook ik ben enorm begaan met de stijgende armoede en sociale uitsluiting. De OCMW-voorzitter stelt vast dat kinderen die opgroeien in een gezin in armoede en sociale uitsluiting soms later als de doorsnee kinderen beginnen te participeren aan het kleuteronderwijs en vaak een onregelmatige schoolloopbaan hebben.
Dit probleem wil Geert Versnick (Open Vld) naast minder dwingende maatregelen in de toekomst onder andere kunnen aanpakken door het Recht op Maatschappelijke Integratie (RMI) ,dat meestal geconcretiseerd wordt via een leefloon direct te linken aan de participatie aan het kleuteronderwijs.
Dit betekent dat ouders die een leefloon hebben hun kinderen op tijd en vroeg genoeg moeten laten participeren aan het kleuteronderwijs en dit op een regelmatige basis. Gebeurt dit niet dan kan de persoon zijn/haar recht op leefloon gedeeltelijk of volledig kwijtspelen.
.
Onderwijs(ook kleuteronderwijs) is zeer belangrijk voor alle kinderen , maar nog belangrijker voor kinderen die opgroeien in een gezin in armoede en sociale uitsluiting. Kleuteronderwijs is meer dan voor kleuters toegankelijke schoolse kennis. Het is samen spelen met andere kleuters, het draagt bij tot de verdere ontwikkeling van de psychomotoriek, de sociale vaardigheden , het maakt deel uit van de socialisatie.
Ook de verdere schoolloopbaan is enorm belangrijk. Een goed diploma zorgt voor meer werkzekerheid en en beter loon.Het zorgt dus voor meer zekerheid op het levensdomein inkomen en tewerkstelling.
We moeten dus volop inzetten op maximale participatie van kinderen uit gezinnen in armoede aan het onderwijs.
Toch vind ik dit absoluut geen goed voorstel! Dit voorstel zal de meest sociaal uitgesloten mensen in armoede treffen en zal geen echte duurzame resultaten opleveren.
Heel wat mensen in armoede hopen op een betere toekomst voor hun kinderen. Door de complexiteit van een leven in armoede en sociale uitsluiting komt het soms dat de kinderen later beginnen te participeren aan het kleuteronderwijs en de schoolloopbaan vaak onregelmatiger is. Een van de redenen kan bijvoorbeeld zijn dat ouders in armoede vroeger zelf enorm negatieve ervaringen met school hebben gehad. Dit vraagt een integrale aanpak in samenspraak met en op ritme van mensen in armoede en met respect voor de gekwetste binnenkant van mensen in armoede.
Mensen in armoede hebben het vaak enorm moeilijk om de stap te zetten naar maatschappelijke instellingen zoals het OCMW. Er is vaak nog een kloof tussen de leefwereld van de maatschappelijk werk(ers)sters en de belevingswereld van mensen in armoede. Het OCMW is het laatste sociale vangnet en voor de meest sociaal uitgesloten mensen in armoede is het vaak de enige link met de bredere samenleving.
Dit voorstel kadert voor mij in armoedebestrijding vanuit het individueel schuldmodel en zorgt voor verdere vercontractualisering van de maatschappelijke hulpverlening. Dit is een verontrustende trend. Het deelt de mensen in armoede op in deserving poor en non-deserving poor: zij die het verdienden om geholpen te worden en zij die het aan uw eigen hebben te danken en dus niet verdienen om geholpen te worden.
Sommige ouders in armoede moeten zich beroepen op het leefloon. Het leefloon , dat een stuk onder de Europese armoedegrens ligt is voor hen vaak de enige manier om te kunnen overleven.
Het OCMW moet als laatste sociale vangnet zeer voorzichtig zijn met mensen te schorsen van het Recht op Maatschappelijke Intigratie.
Dit voorstel dreigt een extra drempel te worden voor mensen in armoede om naar het OCMW te gaan, bijkomende sociale uitsluitingen te creëren en de situatie van ouders in armoede met een leefloon te verergeren. Buitenlandse experimenten tonen ook aan dat dit soort maatregelen zelden zorgt voor duurzame stappen vooruit.
Dit probleem aanpakken doe je niet door mensen hun inkomen af te nemen, maar door krachtgericht te werken met de meest kwetsbaren in onze maatschappij en hen als partner mee te nemen in dit proces.
Tal van verenigingen waar armen het woord nemen werken rond onderwijs. Zo heeft Leren Ondernemen , een vereniging waar armen het woord nemen in Leuven jaren geleden een project opgestart dat werkt rond de vaak moeilijke relaties tussen de gezinnen in armoede , de scholen en CLB’s en andere relevante actoren. Ook andere sociale organisaties zoals sector Samenlevingsopbouw werken rond armoede en onderwijs.
Verder moeten we samen met mensen in armoede het watervaleffect in de schoolloopbaan stoppen en werken aan de knelpunten en sociale uitsluitingen in het onderwijs die vaak armoede (re)produceren. Alleen zo kan het onderwijs voor iedereen een hefboom worden voor sociale groei en mobilisatie.
Laten we dit samen doen, zonder mensen uit te sluiten .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten